dinsdag 28 november 2017

Hoe mandala's soms ineens ontstaan......




Wanneer ik workshops of cursussen geef, werk ik altijd alles eerst helemaal tot in de puntjes uit. Meten, meten, schrijven en nog eens meten. Zodat wat doorgegeven mag worden, ook helemaal klopt en dan is het natuurlijk ook voor mezelf een hele uitdaging om tekeningen uit te werken. Maar soms heb ik het gevoel ik wil iets anders........een wensenlijst met allerlei technieken is er altijd wel. En de meeste materialen zijn ook wel in huis. Omdat ik gewoon wéét, daar wil ik nog eens mee gaan werken. Soms ligt het wel een jaar, of soms wel jaren in de kast. Verleidelijk te wezen, in alle kleuren van de regenboog.



Zo ook toen ik misschien wel 1 1/2 jaar geleden een set van het merk Amsterdam acrylverf tegenkwam, in de meest prachtige kleuren. De set lag te wachten tot.......ik afgelopen week een workshop in ronde vormen gaf. Eerst alles uitgewerkt 'gewoon' op papier met potloden. Maar deze vorm nodigde uit tot meer. Ik had nog wat canvasdoeken liggen en jawel het werd een stipwerk, met als ondergrond aquarelverf. De stipjes werden gezet, met let op, de voorkant en de achterkant van een satéprikker. Aquarel en acryl heb ik qua werking niet echt in mijn vingers, maar soms is het 'spelen' ermee al voldoende. Ik mag zeggen, het nodigt uit tot meer experimenten........na de feestdagen weliswaar. De dagen zijn nu vaak met heel andere dingen gevuld.


Zelfde vorm als het gestipte canvas, maar net weer anders


Het grappige is dat onze oudste kleinzoon het schilderijtje zag staan en er meteen aan ging voelen...zo bijzonder.....de kinderen van deze tijd willen alles voelen.......Oma? mag ik ook? Hij tekende met sjablonen een paard, koe en tractor....en die werden ook gestipt.....net weer even anders, maar er werd weer iets nieuws creatiefs in werking gezet.




Misschien heb jij ook nog wel ergens verstopt in een kastje heel mooi materiaal liggen waar je niet zo vaak mee werkt........misschien toch leuk om het eens op te zoeken en tijdens deze regenachtige dagen gewoon eens te proberen wát het materiaal kan en doet.

Ik wens je een heerlijke dinsdag.........

zondag 26 november 2017

Greater is coming.......



"God says:

"The reason some people have turned against you and walked away from you without a reason, has nothing to do with you.
It is because I have removed them from your life, because they cannot go where I'm taking you next.

They will only hinder you in your next level , because they have already served their purpose in your life.
Let them go and keep moving. Greater is coming..........."

says The Lord...........



wat een prachtige troostrijke gedachte........ik wens je een mooie zondag.....

donderdag 23 november 2017

Blaadjes.......




Stevige wind en regen hebben ervoor gezorgd dat er hier bijna geen blaadjes meer aan de bomen hangen (alleen de beuk, die houdt nog even vol én vast). Eind november, het werd tijd, de bomen wachten rustig, de zaden zijn gezaaid, nu rustig de wachttijd in, tot volgend voorjaar, wanneer de zon Moeder Aarde weer zal verwarmen.

En hier scharrelen de merels en mezen tussen de gevallen bladeren waar een weldaad aan voedsel te vinden is….de oneindige cyclus…en wij, wij mogen ervan genieten…en er een voorbeeld aan nemen………..de rust, de overgave, het weten…volgend jaar begint het allemaal weer opnieuw!





Ik wens je een heerlijke herfstdag………

zondag 19 november 2017

Met welke kleurpotloden werk jij?











Regelmatig krijg ik de vraag met welke potloden ik kleur. Omdat ik iemand die ben die erg 'product-trouw' is, kleur ik al jarenlang met dezelfde soort potloden.



Toen ik zo'n 20 jaar geleden begon met kleuren, gebruikte ik eerste de oude kleurpotloden van onze dochter........daarna kocht ik een doos van Bruynzeel, de kinderkleurpotloden. Kosten: 10 gulden, en daarvoor had je een blik (met kabouters erop) met 36 kleuren.

Bij Arina (van Wijnen) leerde ik om kleuren te mengen (gewoon met potloden) , het zogenaamde sluieren zodat je werkelijke alle kleuren en tinten zelf kunt maken. Alleen was wel de 'voorwaarde' dat je goede mengbare potloden moest gebruiken. Hier vind je alles over de 'sluiertechniek'...

Tja en al snel werd er een doos Karisma potloden aangeschaft. Wanneer je tijden met kinderkleurpotloden hebt gewerkt en daarna overstapt op een 'betere' soort, dan merk je het verschil wel. Ik was zó blij met deze prachtige doos.......maar oh oh wat braken ze snel, ze hoefden maar te tikken op je tafel, en het stiftje was gebroken. 

En uiteindelijk verdween dit merk van de markt. Intussen had ik al wat Lyra, Stockmar en Yorik potloden gekocht..........en toen was ik verkocht, en ik teken daar nog steeds mee. Wat een geweldige potloden, ze variëren van hard naar wat zachter. Doordat ze dikker zijn dan 'gewone' potloden liggen ze heerlijk in je hand, en de praktijk leert mij, dat mensen met reumatische klachten deze heerlijk vinden om mee te werken. Als je dikkere potloden aanschaft, denk er dan aan ook een goede puntenslijper te kopen.



 



Maar als ik dan de vraag krijg met welke potloden kleur jij? Dan vertel ik welk merk ik gebruik, maar zeg er altijd bij, dat het zo persoonlijk is......houd je van wat zachtere stiften of juist harder.....welke prijscategorie past beter in je portemonnee (ook zéér belangrijk toch). 

Prachtig is het dat je werkelijk overal (goede) kleurpotloden kunt kopen, toen ik begon, moest je ze met een lampje zoeken. Heerlijk dat het nu zomaar voorhanden is. 

En internet heeft natuurlijk de meest uitgebreide markt, daar kun je werkelijk alles kopen. Mijn advies is wel, koop niet gelijk zo'n enorme prachtige goed gevulde doos (oh en het is zó verleidelijk), maar koop er eerst een paar in de kleuren waar je vaak mee werkt, zodat je kunt 'voelen' hoe ze werken.......want ik heb vaak gehoord, jammer van die prachtige doos, maar ik werk er nooit mee, ze zijn niet fijn.

Ik herinner me een moment dat iemand me opbelde vanuit een winkel...…"Ada ze zijn nu afgeprijsd....." ik zei koop er nu eerst een paar (en oh ja ik snap de immense verleiding)...helaas ze kocht de grote doos. En later vertelde ze, ja je had wel gelijk, ik werk er niet fijn mee. Jammer voor zo'n prachtige doos tik je snel € 150,00 voor weg. Hetzelfde geldt voor papier, dat is ook zó persoonlijk!

Dus het enige advies wat ik kan geven, wanneer je bij een winkel bent, en ze verkopen kleurpotloden los, koop een kleur (of een paar) waar je blij van wordt, en ga ze thuis proberen. Je zult snel genoeg het verschil van werken gaan bemerken, en zo leer je ook je materiaal kennen en ook wat je fijn vindt.




Uiteindelijk is dit het 'rest'resultaat van jaren tekenen, stompjes, die ik in een prachtige Engelenpot bewaar, om te laten zien, dat het werken met kleurpotloden helemaal geen dure hobby hoeft te zijn, omdat je minimaal potloden verbruikt.




Ik wens je een fijne zoektocht naar heerlijke kleurpotloden!


zaterdag 18 november 2017

Over inspiratie.......of juist niet.......







Ik lees wel eens dat mensen gebrek aan inspiratie hebben. In het geval van madalatekenaars....."wat zal ik eens gaan tekenen"......"hoe en wat"?

Moet eerlijk zeggen dat ik daar nooit geen gebrek aan heb, aan inspiratie. Eerder zou ik zeggen, ik heb een teveel aan........soms weet ik gewoon niet waar en hoe ik wil beginnen. Te veel mooie dingen die ik op papier wil zetten.......oh die kleurcombinatie wil ik eens proberen, of die vorm. Sinds de komst van het wereldwijde net........oh er is echt een wereld aan informatie en inspiratie. Wat mooi om bijvoorbeeld zomaar een filmpje tegen te komen van Boeddhistische monniken die een zandmandala 'tekenen'


foto gevonden op Museon.nl


mensen die de meest prachtige kolams maken,






mensen die stipwerk maken in de vorm van mandala's........op doosjes, op buitenmuren, op klokken....of op papier


maakster van dit schone werk: Elspeth McLean....

Soms doe ik bewust de computer een paar dagen uit....kijk er zo min mogelijk op........ik 'verzuip' letterlijk in al die kleurrijke info, te veel, herken je dat? En heb ik het nog eens over al die prachtige materialen die nu te koop zijn, het één nog mooier dan het ander! De tijden dat er gewacht moest worden op bijvoorbeeld de Zentangle producten uit Amerika, nou dat is echt niet meer zo........je kunt het bijna bij iedere goede boekhandel uit het schap halen.

Het is prachtig om te zien, al die mooie inspiratie......al die informatie........en het gebeurt allemaal op een stukje papier, met (in mijn geval) wat kleurpotloden. Het geeft ook een rijk gevoel, omdat ik weet dat ik me in mijn hele leven, nooit één moment zal vervelen, altijd zijn papier en kleurpotloden voorhanden. En inspiratie.........die bron zal ook nooit opdrogen.......het zal alleen maar overvloeien.....in de hoop dat er nog meer mensen ermee besmet worden. Dus ik hoop jullie nog heel lang te 'vervelen'..........

een heerlijk creatief weekend gewenst.......

dinsdag 14 november 2017

Liefde en vriendschap.....








Zoals waterdruppels de oceaan vormen,
zo kunnen wij door onze vriendschap 
een oceaan van vriendelijkheid vormen,

De wereld zou er anders uitzien

als we leefden
vanuit liefde en vriendschap voor elkaar.


Mahatma Gandhi
mandala: 'voor Tina'

zondag 12 november 2017

Staak je pogingen maar.......




"Staak je pogingen maar om los te laten,
je hoeft helemaal niets los te laten.
Loslaten kun je niet ‘doen’, onmogelijk!

Hoe meer je iets probeert los te laten,
hoe meer je er aan vast komt te zitten.
Maar als je bereidt bent de dingen
die je graag los zóú willen laten, totaal te ervaren…….
Dan zullen ze jou loslaten".


tekst: Erik van Zuydam
Mandala: Ada - Kundalini Energie



Ik heb deze tekst al eerder gedeeld, maar steeds wanneer je dit leest en nog eens leest……worden dingen helderder en helderder…………

donderdag 9 november 2017

Daar boven op de Zonneberg......







Het weer buiten lonkte, oh ja, de ramen konden wel gezeemd worden, de bladeren geharkt.....nog zoveel andere bezigheden in de tuin konden gedaan worden, maar mijn hoofd zat zó vol. Zó vol van al het nieuws, wat werkelijk als een sneltrein over de wereld wordt uitgestort, het nieuws wat over elkaar heen buitelt, en waar iedereen dan ook zijn of haar mening weer over heeft.........Mijn hoofd zat vol van al het leed, al het onterechte.......zoveel dingen waar een mens met een gezond verstand, volgens mij, gewoon niet bij kan......

Gelukkig heb ik door de jaren heen geleerd, dat al het leed van de wereld niet alleen op 'jouw' schouders gedragen hoeft te worden. Jij alleen kan de wereld niet veranderen maar wel met elkaar.........en dat zie je gelukkig overal, wereldwijd gebeuren. Mensen die wereldwijd de handen ineen slaan........op ieder vlak........och ik het hoef het allemaal niet te benoemen........als je goed kijkt zie je dat de wereld, de mensheid opgeschud wordt, alles, maar dan ook alles wordt uitgezuiverd. Alles wat niet goed, rechtvaardig of eerlijk is, zal midden in het Licht komen staan.......en het zal gezien en herkend worden. Dát is op dit moment gaande in wereld.

Daarom liep ik vanmiddag hier de Zonneberg op........een hoofd vol.......maar wetende dat er zoveel manieren zijn om Licht in de wereld te brengen. Shawl om, wandelschoenen aan, en erop uit. De zon liet flauwtjes wat zonnestralen zien (op de Zonneberg....wauw).....en ik......heb mijn grote Lichtbol boven mijn hoofd aangezet, zodat er zoveel mogelijk Licht de wereld ingestuurd kon worden......mijn handen straalden alle kleuren van de regenboog uit.......en ik liep maar door. Vergezeld van zoveel vogels, die kwetterend over me heen scheerden, of die een eindje verderop in de weilanden gingen zitten. Mijn hoofd werd leeg.......leeg van alle zorgen, ze waren uitgewaaid, daar op de berg.




Terugkomend in ons dorp, kwam de heerlijke geur van een houtkachel me tegemoet, wat een warm welkom.......rode en koude wangen.......een leeg hoofd, in de wetenschap dat het Licht zijn weg zal gaan vinden, wat uitgestrooid werd, daar boven op de Zonneberg......

dinsdag 7 november 2017

Loved......






"There is something inside you,
that is thousands of years old.
Too old to be captured in poems
Too old to be loved by everyone.

But loved deeply by a chosen few".......

tekst: N. Gill

zondag 5 november 2017

De meest eigenwijze mandala ooit.....



Soms overkomt het je (mij eigenlijk doorlopend), je wilt een mandala gaan tekenen.....je hebt 'iets' in je hoofd......je gaat aan de slag, en bij de eerste streken van je potlood, lijkt of iemand anders je hand vasthoudt.......het loopt niet lekker, gummen en nog eens gummen, nee, het komt er niet op zoals je bedacht had.

Door de jaren heen heb ik zovéél mandala's getekend, ontelbaar intussen. Maar deze kleine mandala sloeg alles. Niets werd zoals ik het wilde, de indeling ongelijk (kun je het zien?) de kleuren gingen hun eigen leven leiden, de vormen klopten niet......

Dan komt voor mij het moment van 'overgave', zo van nou dan maar niet. Dan 'kladder' ik nog maar een beetje door, we zien wel. Ik maak zo'n mandala dan ook wel af, want ik ben uiteindelijk zélf de uitdaging aangegaan om dit op papier te zetten.

Maar deze mandala stak met kop en schouders boven het 'eigenwijze' uit.....deze ging gewoon zijn eigen gang, en ik moest me maar aanpassen (iets wat ik zeer moeilijk vind...)
.
Ik deel dit, omdat ik weet, hoe er soms 'gestreden' wordt met een tekening, om die niet wil doen 'wat jij wilt'. Probeer door te zetten, niet verscheuren, maak af wat je in gang hebt gezet........en kijk gewoon wat er gebeurt. Zoals een wijze tekenjuf van me ooit zei: 'het enige wat het je kost is een stukkie papier (en dat dan op plat Utrechts.....)



ik wens je een heerlijke zondag, met misschien de tekenpotloden op tafel......


donderdag 2 november 2017

Kunst




Kunst

Het is een kunst balans te vinden.
Ik, die ander, geven en nemen.
Onderscheid te maken tussen
Vasthouden en Loslaten.

Het is een kunst om, voluit mens te zijn
die volop leeft en toch de luwte zoekt
om bij te tanken, kracht te vinden.

Het is een kunst om zonder angst te aanvaarden
dat leven niet altijd balans is.
En Gods wonder te zien door alle chaos
van tegenstrijdigheden heen.



schrijver onbekend
mandala: 'Chaos'