Jouw weg......

"Genoeg wegen bieden zich aan.
Maar slechts één is voor jou.
De weg waarop je stap voor stap jezelf kunt zijn -
en steeds meer jezelf kunt worden.

Niet de gemakkelijkste weg.

Wie volgt je nog, wie wacht op je?
Soms zou je terug willen gaan. Een andere weg.
Maar het zou een weg van vervreemding zijn.
Steeds meer raakte je bij jezelf vandaan.

Déze weg.
Trouw zijn aan de mens, die je zo prachtig bent en nóg prachtiger mag worden.
Deze weg.
De enige, die je niet wegvoert uit het landschap van je ziel………."



Ik wens je een heerlijke ZON-dag............. Ada


(schrijver onbekend)
mandala: "we zijn allemaal onderweg naar huis"

Ode aan de Pioenroos

Toen ik vanmorgen, in de auto rijdend, al her en der de pioenrozen zag bloeien, moest ik én aan het liedje van Marco Borsato denken, maar ook aan mijn kleine rode mandala. Grappig, ik werk niet zoveel met rood. Terwijl ik het een prachtige kleur vind, maar blijkbaar moet ik mijn weg naar en door rood met de kleurpotloden nog ontdekken.

deze foto vond ik op internet

Deze kleine mandala tekende ik een paar weken geleden, ik voelde me al zo verbaasd, waarom rood? Groen, blauw en paars, dát zijn mijn kleuren. Maar toen ik vanmorgen vroeg door Twente toerde toen wist ik. Een ode aan de pioenroos!! De onze staat nog niet in bloei, heel, heel langzaam ontvouwen zich de eerste blaadjes (maar ze staat dan ook achter een schuurtje, verborgen voor ogen, alleen de tuinvrouw ziet haar staan).

Met deze warmte moet je wel snel zijn met bewonderen, want voor je het weet ligt er een weelderig, rood, zacht tapijt onder de plant.......en moet je weer een jaar wachten op een nieuwe bloei. Daarom zoveel mogelijk genieten de komende dagen van de in bloei komende pioen. Ik schrijf over rood, maar pioenen kunnen meerdere kleuren hebben, maar mijn voorkeur gaat uit naar rood.

ik wens je een heerlijke vrijdag

Een droom kwam uit........

Er ligt weer een pakje klaar. Met een boekje erin, de inhoud door mij geschreven en getekend. Iemand wilde het graag toegestuurd krijgen. Er zijn er niet zoveel meer op voorraad. Nog maar een paar. En het voelt nog steeds alsof er een 'kindje' van me met de postbode meegaat. Iets waar ik met zoveel liefde aan werkte.

Jaren geleden had ik een droom.......om ooit een eigen mandalaboekje uit te geven. Niet één met uitleg en opzetten, nee 1 waarin ik kon schrijven over wát een bepaalde mandala betekende, waarom ik juist deze tekening gemaakt had. Omdat het klein, lief, eenvoudig en écht van mij moest zijn, besloot ik het zelf uit te geven. Wauw, wat een proces, een drukker zoeken. Er moest een ISB nummer aangevraagd worden (ook al spannend). En dan nog eens precies gedrukt te krijgen zoals ik het wilde. Proefdruk, na proefdruk....en ineens was het daar. Mijn eigen boekje. Gevuld met mijn tekeningen.

Zoals ik op de achterzijde schreef:
"Dit is een verzameling geworden van een jarenlang werken met mandala's. De één nog dierbaarder dan de andere. Maar allemaal met een eigen verhaal. Zoals ik het gevoeld heb en zoals ik het nog steeds voel. En mijn potloden gaven mij de weg aan om de verhalen te tekenen. Ik liet me leiden door hun kleuren en in de rondingen van mijn mandala's vond ik rust, balans en vrede".

Intussen zijn er heel wat jaren voorbijgegaan........en de boekjes vonden hun weg. Ter inspiratie. En nu zijn er dus nog maar een paar. En dan is het over en uit met het boekje, nog een paar in eigen bezit, gelukkig dat wel.

Dus wordt het ook tijd voor een totaal nieuwe droom. Toen we dit huis kochten 4 1/2 jaar geleden had ik al iets op mijn netvlies. Maar met de komst van de kleinkindjes, een tweeling, was er even geen ruimte........maar nu....komt er meer tijd en ruimte in mijn leven, dus misschien is het straks tijd om mijn droom leven in te blazen. Met mijn handen in de aarde wroetend, met mijn haren in de wind, overdenk ik mijn droom.......de signalen zijn er al.......nu nog mijn doorzettingsvermogen. En het vertrouwen dat het goed komt.........

Ik houd jullie op de hoogte.

teken je mee 29

Hexagrammen en cirkels, ze vonden allemaal hun weg op het papier van de vele tekenaressen. Soms werd er 'gestoeid' maar soms stroomden de lijnen als vanzelf op papier, aldus de berichtjes die ik kreeg. Er werd gedeeld over ziekteprocessen, over blijheid, over zelfrespect, over wonderen ontvangen, over loslaten.......er werd geschreven:  'ik teken wat IK fijn vind.........'

Zoveel mensen, zoveel verhalen, zoveel mandala's. Soms tot tranen geroerd lees ik de verhalen van de vrouwen, soms maakt ook mijn hart een sprongetje over bijvoorbeeld verhalen over kinderen die de weg weer naar thuis weten te vinden. Kortom, in heel veel tekeningen zitten ziele-roerselen verwerkt.

Wat me wel opvalt als ik ze zo allemaal bij elkaar zie, dat er openheid en veel lichtheid in de tekeningen zit. Natuurlijk, het heeft ook te maken met de Lente, waar je blij van wordt en jezelf vaak ook wat lichter voelt. Maar volgens mij, zit dit stukje iets dieper, vinden mensen, ondanks de zorg, toch de weg terug naar de Lichtheid die ze zelf in zich dragen. Vlinders, bloemen, bomen, harten, bloemen, flowers of life, zelfs 2 duiven allemaal zijn ze vertegenwoordigd in deze geweldige serie die we samen, maar toch ieder aan onze  eigen tekentafels hebben gemaakt.

Ga er  maar voor zitten, geniet, en laat jezelf volstromen met prachtige, kleurrijke inspiratie.

Petra Vanderwee

Jeannet Hazelbag

Karin van de Langenberg

Willemien Moerman

Nicole Ottevaere

Ada Hink

Marianne Galjema

Reneé van Ravenhorst

Joke van Asperen

Jannie van Fulpen

Tiny Jong

Annelies Spang

Jacqueline Haspels

Sonja Jacobi

Marloes van Esterik

Nicole Reijners

(Gevangen droom in de stroom)

Annelien van Hoef

Dinie Neijenhuis

Nel Leber

Ina de Waal (en Bobby)

Mirjam Kleinebuul

Ada Bouman

Lydia Visee

Neeke Beugelink

Caroline Adriaans

Ans van Hout

Ingrid Druyven

Anita Theunisz

Katja Boning

( Geen begin zonder einde,
geen einde zonder nieuw begin,
het één kan niet zonder het andere....)

Ingrid Kok

Jacqueline Hollegien

Jellie Veenema

Mirjam Wagemans

Trudi Schoenmakers

Anja van Aaken

Ans Thole

Elly Versluis

Mariëlle Dobbels

Petra Kuivenhoven

Ria Hesselink

Sonja Groen

José Dienaar

Anja Kusters

Heb je wel ingestuurd, maar staat je mandala er niet bij, mail me gelijk, dan plaats ik hem alsnog (soms gaat er bij mij gewoon iets mis). Wil je wat meer weten over ons project, over het hoe en waarom? Je vindt eerdere informatie hier en hier.

Heel veel kijkplezier gewenst, en wil je de volgende keer ook meedoen, dan kun je me een mail sturen: ada@adaenpietbouman.nl

Fijne dag gewenst!

Zo maak ik thee van madeliefjes...en waar madeliefjes nog meer goed voor zijn

Regelmatig word ik door de kleinkinderen getrakteerd op madeliefjes uit eigen tuin. Ze worden zorgvuldig in een waterschaal gedaan en jawel, ze blijven ruim een week prachtig.

Maar soms gaat oma zelf ook aan de plukkerij van madeliefjes, voordat Pieterman met de grasmaaier er overheen gaat. Niet om ze op een vaas te zetten, maar om te drogen. Wanneer je een kruidencursus volgt (zoals ik) kijk je toch écht anders naar 'on'kruid. Zoveel prachtigs wat gewoon zomaar groeit en bloeit, en wat voor zoveel aandoeningen goed is. En ik ben zo, zo dankbaar dat steeds meer mensen de weg weten te vinden naar de kruidenleer. Wat voor onze opa's en oma's heel gewoon was, om met kruiden en de werking ervan te werken, zijn wij bijna vergeten. Daarom des te fijner dat de kruidenleer steeds meer uit de vergetelheid raakt.

Madeliefjes drogen, daar had ik het over. Om er thee van te maken. Moet er wel bij vertellen dat in onze tuin niet gespoten wordt met wát dan ook, hooguit kan er een vogelpoepje op de bloempjes vallen en er lopen ook geen honden of katten (dus als je zelf gaat plukken, zoek een wel goede plek op). Ik pluk de mooie, nog helderwitte bloemen af, bijna zonder steel. Ik leg ze gelijk te drogen. Zelf doe ik dat op een droogrek (6 lagen, dus er kan wat op), rommel de bloemen wat uit elkaar, zodat ze een beetje vrij liggen.
Ik doe dit op oude linnen doeken van mijn grootmoeder M.A.D.J. (Marie Amersfoort - de Jong). Hoe bijzonder is het dat ik nu deze doeken nog steeds gewoon gebruik.

En nu niks anders doen dan wachten. Wel op een plek laten drogen waar de zon niet op schijnt. Ze liggen nu bij mij op mijn tekenkamer, heerlijk koel. Regelmatig door de weken heen een beetje door elkaar doen, zodat ze weer een andere positie krijgen. Meestal na week of 6 zijn ze droog. Ach bij ons liggen ze gewoon heerlijk.....soms wel een week of 8, maar dan zijn ze ook echt droog.

(naast de potloden zoals je kunt zien)

Hier enkele feiten over het madeliefje op een rij:

- maakt blij

- veilig te gebruiken ook door kinderen

- ze bloeien door tot wel -17 graden (knap!)

- te gebruiken in thee (vers of gedroogd), je kunt ze ook als garnering gebruiken (salade)

- wanneer je in de zomer last hebt van de warmte, kauw dan 2-3 bloempjes weg en de        oververhitting in je lijf zal wegzakken
- het zou goed zijn voor de huid, bijv. ook voor zomersproeten
- ook zou het goed werken bij bijv. nierstenen.

Maar dat blije, daar ga ik voor!

Dus vanaf nu, zal er iedere week, wanneer het gras gemaaid wordt, weer een bakje vol madeliefjes op het droogrek gaan, daarna zal ik ze verpakken en zullen ze een weg vinden naar liefhebbers voor madeliefjesthee.

Misschien kijk jij vanaf nu ook anders naar madeliefjes, fijne dag!